Even een update…

Twee weken schreef ik over de gevolgen van mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap (EUG). Vandaag deel ik weer even een update van hoe het intussen met mij gaat.

Ik heb eindelijk het idee dat ik weer de oude aan het worden ben! Waar het de afgelopen tijd maar met kleine beetjes beter ging, heb ik nu het gevoel dat ik sinds vorige week met grote stappen vooruit ben gegaan, echt zó fijn! Ik krijg weer energie en dat heb ik echt heel erg gemist.

Ik ga vandaag ook weer werken, hoe fijn is dat – weer het normale leven in! Het enige nadeel is wel, dat ik Fiene nu wel heel erg zal gaan missen. Zij was ook echt mijn lichtpuntje van de afgelopen tijd, want ondanks dat ik tot weinig in staat was, was het natuurlijk super om de tijd met haar door te brengen.

Waar ik echt naar uitzie is om gewoon weer de normale dingen te kunnen doen samen met Fiene en om lekker op pad te gaan met z’n drietjes. Even boodschappen doen, de stad in of even naar de kinderboerderij met Fiene. Ik heb er helemaal zin in!

 

Ook mijn wondjes zijn nu, op eentje na, gelukkig genezen. Helaas was één van de wondjes gaan ontsteken, waardoor ik best nog wat last van mijn buik heb gehad. Maar ook die tijden zijn dus (bijna) voorbij! Het blijft allemaal nog wel wat gevoelig, maar dat is dan ook het enige. Ik moet natuurlijk nog wel even rustig aan doen, ook om de wondjes ín mijn buik goed te laten genezen (nog veel belangrijker natuurlijk).

Ik ben vooral heel blij dat ik voel dat ik opknap! Als het zo lang duurt voordat je echt een verbetering voelt, ga je op een gegeven moment toch een beetje twijfelen of het allemaal wel goed gaat en verlies je een beetje het vertrouwen in je lichaam. Ook al wist ik dat het allemaal wat lang kon gaan duren, op de één of andere manier had ik toch een beetje verwacht dat ik misschien sterker zou zijn en dat ik daar dus minder last van zou hebben. Maar helaas en heel logisch, ik ben niks meer dan een ander.

Het klinkt misschien raar, maar om de de controle los te laten en mezelf over te geven aan de herstelperiode was denk ik nog wel het meest lastige van alles. En ik kan je niet uitleggen hoe fijn het is dat ik er weer aankom!

Als het goed is, is dit dan ook gelijk de laatste update over mijn herstel. Over een paar weken ga ik nog even terug naar het ziekenhuis voor controle, mocht daar nog nieuws uitkomen dan deel ik dat natuurlijk nog wel even met jullie.

Dus, wat mij betreft: Welkom terug, ik! 🙂

Zo, dat was even een bak positiviteit op de maandagochtend 🙂 – misschien ook een beetje extra gevoed door het heerlijke zonnetje wat de laatste dagen schijnt. Krijg jij ook zulke positieve vibes van het zonnetje?

Lees mee MetMirjam

Volg je mij al op Instagram, Twitter en Bloglovin?